اهداء الى احمد هشام( صديقى العزيز....من اشعارى)

خايف انام وانا مهموم

وصوتى يروح ويكون مكتوم

لما يعرف الانسان انه هيموت

هيعمل ايه قبل ما الوقت يفوت

اللحظه بتبقى عليه مهمه

وكل ثانيه غاليه عليه

هيضيع الوقت منه ليه

الدنيا عملت كده ليه

شايف انا دمعه فى عينيه

عايز يكره الناس فيه

مع انه زى النسمه فى الهوا

وعلى طول انا وهو سوا

ياريت تعبه يكون

كدبه مش زى مايكون

خايف انام وانا مهموم

وصوتى يروح ويكون مكتوم

لاصاحب ولا حبيب (من اشعارى)

ولا صاحب ولا حبيب بقى معايه

الكل راح وجرى من ورايه

طول الوقت ساكت ولا بتكلم

والناس تيجى عليه ولا بتعلم

علشان قلبى طيب وبحبهم

اتفقوا عليه وبقيت انا ضدهم

خايف....عايش...حزين

وهم على اللى بينا ناسيين

همشى فى طريقى على طول

وان حد وقفنى هفضل اققول

انا اللى كنت معاكم يوم بعد يوم

ولا حد حس بيه فى كل يوم

هى الحياه بقت غروب

وان الشمس طلعت غاب الشروق

هعيش واققول انى انا كنت بحبهم

ديما على طول وفى قلبى كنت بعزهم